Agurtzerako orduan
A
Beti izaten da festa,
elkartzen garen aldiro,
bihotzak taupaka_hasteko
badauka nahiko motibo.
Katramila atsegina
izaretan ez da giro,
batzutan pasioz eta
bestetan astiro_astiro.
Agurrean dut nahikoa
larritasun ta bertigo,
galdera egin dizut ta
zuk erantzun maitekiro,
lasaitu nau entzuteak:
“etorriko naiz berriro”.
B
“Etorriko naiz berriro”
esan dizut bihotzetik,
beldurrez alde batetik
eta desiraz bestetik.
“Etorriko naiz berriro”
esan dizut azaletik.
Hogeita_hamar ordu dira
despeditu ginenetik,
kontaktuaren zirrara
gainean daukat oraindik.
Begietara begira
eta helduta gerritik
“etorriko naiz berriro”
berriz esan nahi dizut nik.
A
Etorri nahi duzunean,
zabalik duzu atea,
zabalik besoak eta
zabalik nire ohea.
Begiak dizdiz, sabela
pinpilinpauxez betea.
Errespetuz, elkar zainduz,
hori da gure legea.
Bestelako eskemekin
egin nahi nuke bidea,
juxtu hori baldin bada
gu bion borondatea,
libre izan dadin “ez naiz
itzuliko” esatea.
B
Gu libre senti gaitezen
proposamen zerbitzala,
ate, beso eta ohe,
guztia zabal zabala.
Hori entzun nahi nuela
ohartu naiz berehala,
aldi berean sortu zait
esentzian arrakala.
Gatazka dut ta norbaitek
erantzun diezadala,
askatasunari buruz
galdera_existentziala:
beregan zer du gehiago
argia edo itzala?
A
Askatasunaz gatazka
erantzutekotan nago:
argitik edo_ilunetik
zer ote duen gehiago.
Kolore bako mundua
bizi dut guztiz arraro,
alaitasun ta dirdira
nahi nuke_urtaroz urtaro.
Baina aurrera_egiteko
ohikoaz haratago
bestearen alde_iluna
ikusi beharra dago,
ta_askatasun argitsuak
argi gaitzala luzaro.
B
Zure_etxera heldu gara
zerbait afaltzeko_asmotan,
baña lenengo mokaua
doa zure_ezpain goxotan.
Ziraunen gisan eskuak
dauzkat barruko arropan,
egongelatik ohera
bizi-bizi lau pausotan.
Bidaia_ederra egin dut
geratu baino len lotan,
guztiz aske sentitu naiz
hegan zure bi besotan,
argitasuna_ikusi dut
izarape ilun hortan.
Dorleta Kortazar Alkoz eta Unai Muñoz Iztueta
Argazkia: Banalities_”Bed”_hemendik hartua