Buztana atera zidanean, liztor baten orratza sartuko balidate bezalako txinparta izan zen. Liztada honen pozoia nire alutik bururaino igoko zenaren sensazioa nabaritu nuen. Nire bihotza  zimurtuz eta txikituz zihoan berriro ere, munduko sentsaziorik txarrena gogoraraziz… Nire  burua beirazkoa izango balitz, eta harrikada batek milaka zatitan apurtuko balu bezala ikusten nintzen.

Ni biluzik, buruz behera etzanda nengoen, ipurdia apur bat ponpatua nuela. Nire ezkerreko besoa lotuta neukan nire bizkarraren kontra, mutilak eskumuturretik eutsita zidala. Bitartean, beste eskuak ohearen maindireak estutzen zituen, hauek askatuz gero, inork eutsiko ez zidalakoan. Nire gorputzaren amildegira bakarrik eroriz, bueltatuz.

-Aizu- Esan nion- Nolatan egiten didazu hau…?

Biskositate urtsu bat nire motxin barrutik erortzen zela.

-Barkatu, ezin izan diot eutsi… Bueno, tori 20 euro, pilula hartu nahi baduzu.- 

Diru zorroa atera eta 50 euroko billetea hartuta- Aizu, ez duzu kanbiorik izango… Ez nazazu horrela begiratu neska, ezin dizut dena eman… Ala ba, ikusten garen hurrengoan emango dizut dirua, joan beharra naiz… ongi izan.

Hitz egiten zuen bitartean janzten zijoanez, listo zegoen, txamarra hartu eta martxa egin zuen.

Zergatik gertatzen zaizkit niri horrelako gauzak? Tratu txarrak jaso ditudala nik bakarrik sentitu ote dut… Bera ez al da konturatu… Nire buruan egongo da dena… Erlazioak horrela izango dira… Pertsona guztiak horrelakoak izango dira…

Ez. Nahiko kozientea naiz nire bizitzaz, jakiteko nik erakartzen ditudala horrelako harremanak. Maitasunik gabekoak, errespetuaren mugarik gabe. Gainerakoei konplazitzearen beharra, nire gustuak kontutan hartu gabe… Besteen nahietara heltzeko nire pertsona eraldatzen aritu, bestearen beharra izango banu bezala… Duintasunik gabeko erlazioetan… non nago ni?

Ekintza ororen atzetik arrazoiren bat egongo bazen bezala,nerea hau da:

Nik Maite dut izena, 1971an sortu nintzen, Orion.  Alderdi sozialetik begiratuta, familia ezin hobea izan nuen.  Aita, gauetan berandu etortzen zen lanetik etxera, afaldu eta ohera. Ama berriz, otzana baina indartsua. Orduko emakume asko bezala, pena eta mina barrutik eramaten zutena, beraiek bakarrik izango balira gai pena eta min hori eusteko. Mundura zabalduz gero, dena ustelduko zuen pena.

Nire etxearen ondoan nire aitaren anaiaren semea bizi zen, Julen. Berarekin jolasean gogoratzen dut nire haurtzaroa. Julenek ni baino 3 urte gehiago ditu eta beti nabaritu izan da bera helduagoa dela, baita mutila dela ere. Txikitako jolas alaiak gogoratzen ditut. Handituz joan ginen heinean, jolasak ere aldatuz joan ziren. Bera nire gainean jartzen zen eta ez zidan mugitzen uzten, erabat dominatua eduki arte.

Nik 9 urte nituela, berak 12, nire etxera etorri zen Julen. Nire gelara sartu zenean urduri zegoela nabaritzen nuen,  begi haiek ez ziruditen bereak. Ulertzen ez nuen zerbait zegoen bere begiradan, jada ez zen lehen bezain gardena. Julenek bizkarretik heldu eta ohera bota ninduen, bera nire gainera eroriz. Askatzeko esfortzua egiten nuen baina ezin nuen. Geldirik gelditu nintzen, baina berak ez ninduen askatzen. Burua nire lepoaldera sartu zuen eta muxuka hasi zitzaidan. Nire gorputza tentsioan jarri zen, baina ez nuen askarazteko indarrik egiten. Bere arnasa indartuz zihoala nabaritzen nuen, baita kontra kontra zuen tramankulua gogortzen ari zela. Nire gorputza irakiten zegoen barrutik eta kanpotik. Suaren beroa nabaritzen nuen, baina ez nekien zer gertatzen zen. Julen nire hanka-tartera iritsi zen arte jaitsi zuen eskua. Begietara begiratu zidan eta segidan eskua galtzen azpitik sartu zidan, alura ailegatu zen arte. Nonbait ikusi izan bazuen bezala, behatzak zakarki sartzen hasi zitzaidan. Ez zekienez ongi zer ukitu behar zen, esku zabalarekin zaplaztekotxo batzuk eman zizkidan nire pottokatxoan.

-Gustatzen zaizu?- Galdetu zidan

Ez zitzaidan batere gustatu; mina, lotsa eta ezina sentitzen nuen, baina ezin nion ezer esan.

-Bueno…- atera zitzaidan noizbait, ahots autxi batekin.

Juleni ere, ez zitzaion nik zer esaten nuen asko inporta. Ez zuen nire beldurrez betetako aurpegia ikusten edo ez zuen begiratu nahi. Berak gauza bakarra zeukan buruan eta nik ez nekien zer zen. Nire barruek akaso bai. Julenek galtzak kendu eta bere zakila ukitzeko esan zidan. Nire eskuak hartu eta bereekin batera gora eta beranzko mugimendua egiten hasi zen.

-Horrela- esanez.

Nik mugimenduarekin jarraitu nuen. Momentu batean,burutik eutsi zidan eta hau esan zidan:

-Orain ahoarekin.-

Burua bere eskuaz eramaten utzi nuen eta bere odolkia nire ahora sartu zen, osorik, gora beheranzko mugimenduarekin jarraituz. Apur bat beranduago, urduritzen hasi zen. Gorputza arraro mugituz, arnasa azkartuz… Bi eskuekin burua hartu eta zakila eztarri barruraino sartu zidan, abiadura oso azkarrean nire burua gora eta behera eramaten jarraituz. Goragalea hasi zitzaidaneta eta bat-batean, Julen birrindu egin zen, nire eztarrira bere barrutiak isuriz.

 Ez nion inori gertatutakoa kontatu. Amarengana hurbildu nintzanean, honek zer gertatzen zitzaidan galdetu zidan. Nik begiratu eta negarrez hasi nintzen. Bere begiek, zerbait ulertuko bazuten bezala begiratu zidaten eta besarkada bat eman zidan.  Momentu horretan, bere hegal azpian pasa nahi nuen bizitza osoa. Sofan etzanarazi ninduen eta infusio bat egitera joan zen.

Julenek jolas horiek egiteko esaten zidan etortzen zenean, nik ez nuela nahi esaten nion. Orduan, bera haserre bezala joaten zen etxetik. Bakarrik geratu nahi ez nuenez, beste batzuetan ere jolastu ginen… Nik polikiago egiteko esaten nion, bestela mina egiten zidala. Baina, azkeneko momentuek bortizkeria berdina izaten zuten, ezin zuen bere burua eutsi.

17 Urte nituela, Julen deitu nuen etxera etor zedin. Plazera emateko beharra neukan barruan, baita plazera jasotzeko desira ere. Izan ere, orduan hasi zen masturbazioaren mundua nire aurrean zabaltzen . Julen etorri zen eta ohean etzanarazi nuen. Muxuka hasi nintzaion baina berak aurpegia kentzen zidan, ez nuen ulertzen.Txirula txupatzera jaisten ari nintzela, Julen altxatu eta hura bukatu behar zela esan zidan, familia ginela eta hori ez zela normala, ez zegoela ongi. Hau esan eta joan egin zen, ni hautsita utziz. Berriro ere negarrez pasatu nuen eguna Eta berriro ere amak infusio bat ekarri zidan gelara, zerbait jakingo bazuen bezala.  Bere aurpegia penazkoa zen, bere barruko miseriekin gordeko zuen pena.

Banekien amak zerbait bazekiela, baina orduan, zergatik ez zuen ezer egiten? Zergatik ez zuen Julen zigortzen? Zergatik ez zuen bere alaba defendarzen?Laguntzen?Maitatzen?

Baliteke noizbait ulertzea edo baliteke ezetz…

23 Urterekin, Haur Hezkuntza karrera utzi eta sexologia ikastera sartu nintzen. Julenetik ordura arte, nire klaseko mutilen %70 pasatua zen nire gorputza probatzera, honek dakarren famarekin. Denek nitaz hitz egiten zuten eta ezin egon hori, sexu zikinera buruz behera botatzera bultzatzen ninduen, ohean ziur sentituko banintz bezala. Korritzen ziren momentuetan nitaz hitz egingo ez zutela jakinda. Nire lana ongi egiten banuen, isilduko zirela amesten. Beraiek ni, beren klimax sexualera ailegatzeko erabiltzen ninduten eta nik haiek, nire beldurretatik ihes egiteko. Ez nekiena, nire beldurra den otsoaren ahora zuzen-zuzenean sartzen nintzela, otsoaren ahoa haundituz eta hortzak zorroztuz.

Nire birjinitatea galdu nuen momentuan pentsatzen negola, gure tutorea zen Josuk bere departamentura joateko eskatu zidan. Penetratu zidaten lehen aldia 18 urterekin izan zen. Batxilerra behingoz bukatzeko matematikak ataskaturik geratu zitzaizkidan eta matematikako irakasleak bere etxera joateko esan zidan, errefortzu klase batzuk jasotzera.

Iritsi nintzanean, bere begietan ikusi nuen zer nahi zuen eta zer egin beharko nuen gainditu nahi banuen. Jakinda ere, ez nuen bere etxetik ospa egin. Mahi batean eseri ginen biok parez pare, liburuak aurrean genituela. Berak, goitik behera begiratzen ninduen. Altxatu eta nire alboan jarri zen esplikazio bat emateko, bere paketea nire aurpegira hurbiltzen zuen bitartean. Niri begiratu eta isildu egin zen. Bere eskuaz burua laztantzen hasi zitzaidan, zer intentzio zituen adieraziz. Nire buruko ileak eutsi eta bere muturra sartu zidan, muxu agresibo eta likatxu bat emanez. Ni bere galtzak askatzen  hasi nintzen. Kantzontziloak jaitsi eta erreminta ukitzeari, miazkatzeari ekin nion. Oso zakil handia zuen, gogortu zen eta ia ez zitzaidan ahoan sartzen.Punta zurrupatzen nion, baina berak osoa sartu nahi zidan, barrunbeetaraino. Azkenean, urduri jarri zen, korritzea ez baitzuen lortzen. Lepotik hartu zidan eta mahiaren kontra jarri, berari ipurdia ematen niola. Galtzak jaitsi zizkidan eta bere kiderraren punta sartzen saiatu zen. Mina egiten zidala esaten nion baina saiatzen jarraitzen zuen. Entzun zidan bat-batean eta lasaitzeko esan zidan, berak konponduko zuela. Bere aurpegia nire ipurdira jaitsi zuen eta nire pikua miazkatzen hasi zen, listua botatzen eta behatzak sartzen. Nahiko bustita zegoela pentsatu zuenean, altxatu eta berriro sartu zidan buztana. Gozamen minuskulu bat nabaritu nuen segidan desagertu zena, mina eta nazkari bidea libre utziz. Nire oihu hautsiak, bere eskuak nire ahoan sartuz isilarazten saiatzen zen. Bitartean, zakila barruraino sartzen zidan, basapizti baten moduan. Sartu aldi batean, pixka bat desbideratu eta ipurditik sartu zidan. Minezko orroa bota nuen, mahierantz hegan bezala ateraz. Irakasleak bere oina aulkira igo eta inpultso gehiago hartuta, nire ipurdia zeharkatzen jarraitu zuen. Mahiaren kontra atxiloturik ninduen, bere babalore erraldoiak nire barruetan dena kolpatzen zuela. Bukatu zuen behingoz, ipurdiko zuloa bitrozeramikako suaren 9ko potentzian bezala utziz. Galtzak igo, nire liburuak hartu eta alde egin nuen,ikastetxe horretara gehiago ez bueltatuz. Hori bai, matematika gainditu nien.